และแล้วต๊ะ ซาดาโอะ โคชิ ก็ออกเดินทางท่องเที่ยวกันอีกครั้ง จุดหมายวันนี้อยู่ที่หุบเขาโชเซ็นเคียว หุบเขาแสนสวยที่ตั้งอยู่ในเมืองโคฟุ จังหวัดยามานาชิ ค่ะ

จังหวัดยามานาชิเป็นจังหวัดที่เต็มไปด้วยภูเขาใหญ่น้อย มีธรรมชาติที่สวยงาม เป็นแหล่งเพาะปลูกผลไม้นานาชนิด อีกทั้งยังเป็นที่ตั้งของภูเขาไฟฟูจิด้วย วันนี้มาเที่ยวจากโตเกียวแบบไปเช้าเย็นกลับ คงจะเวลามีสำรวจยามานาชิเพียงน้อยนิดเท่านั้นค่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะถึงจะเที่ยวทีเดียว แต่ถ้าได้เที่ยวแบบดื่มดํ่า ก็คงจะเก็บภาพแห่งความประทับใจไว้ได้มากมายนะคะ

จากโตเกียวเราสามารถเดินทางมายามานาชิได้ไม่ยากค่ะ ที่สะดวกที่สุดก็น่าจะเป็นชิงกังเซ็น หรือรถยนต์ แต่ถ้าหากไม่รีบร้อนก็นั่งรถไฟธรรมดาได้ค่ะ วันนี้ต๊ะ ซาดาโอะ และโคชิใช้บริการรถไฟสาย Yamanashi Holiday Express ซึ่งเป็นรถด่วนใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง ค่ารถไปกลับคนละประมาณ 5,000 เยน (เอิ้ก) ออกเดินทางจากสถานี Kinshicho เหมือนเดิมค่ะ


เอาล่ะค่ะมาดูหน้าตาของรถไฟที่เรานั่งกันดีกว่า

เป็นรถไฟ 2 ชั้น ที่นั่งกว้างขวาง เบาะเอนได้ หมุนได้ จะนั่งนานหน่อยก็ไม่รู้สึกเมื่อย ถ้าลืมซื้อเสบียงหรือเตรียมมาไม่พอ บนรถก็มีขายหายห่วงค่ะ

เมื่่อออกจากโตเกียวมาได้สักชั่วโมง วิวสองข้างทางก็เริ่มเปลี่ยนไปค่ะ เริ่มมองเห็นทุ่งนาสีทองสลับกับไร่องุ่นสีเขียว เข้าเขตยามานาชิแล้วค่ะ
 ยามานาชิเป็นเมืองที่โอบล้อมด้วยขุนเขา และไม่มีทางออกทางทะเล อากาศร้อน หนาวจัด คล้ายๆ กับแม่ฮ่องสอน มาเที่ยวช่วงหน้าร้อนก็จะเจอกับอากาศร้อนจัด อบอ้าว ไม่มีลม แต่สำหรับสาวไทยอย่างเราขอบอกว่าแค่นี้จิ๊บจ๊อยมาก อิอิ

2 ชั่วโมงผ่านไป ถึงแล้วค่ะสถานีโคฟุ
สถานีโคฟุเป็นสถานีใหญ่ เพราะเป็นเมืองหลวงของจังหวัดยามานาชิ ด้านหน้าสถานีมีห้างสรรพสินค้าใหญ่ มีรถเมล์วิ่งผ่านหลายสาย
เดินออกจากสถานีแล้ว เราจะไปต่อรถเมล์กันค่ะ หุบเขาโชเซ็นเคียวที่เราจะไปกันวันนี้ต้องนั่งรถเมล์จากหน้าสถานีรถไฟไปอีก 1 ชั่วโมงค่ะ

ถึงแล้วค่ะ เราสามารถนั่งรถเมล์ขึ้้นไปถึงยอดเขาแล้วเดินลงมาได้ค่ะ แต่วันนี้ (ซาดาโอะ)อยากออกกำลังกายก็เลยลงกันตั้งแต่ตีนเขาแล้วเดินขึ้นกันค่ะ
ก่อนขึ้นเขาก็ต้องหาอะไรรองท้องกันหน่อย ลงรถเมล์แล้วมองไปที่ด้านหน้าเห็นร้านอาหารบรรยากาศดี
อยู่อีกฟากถนน ไปลองชิมอาหารยามานาชิกันดีกว่าค่ะ

กินข้าวไปฟังเสียงนํ้าไหลไปได้บรรยากาศดีนะคะ

มาดูอาหารที่เรากินกันวันนี้ดีกว่าค่ะ แต่นแต้น ซาดาโอะสั่งโฮโต (Houtou) อุด้งเส้นแบน ต้มกับผักนานาชนิดในนํ้าซุปที่มีส่วนผสมของมิโซะ เป็นอาหารพื้นเมืองของยามานาชิ นํ้าซุปหวานหอม เส้นอุด้งนุ่มเหนียว ถึงจะเป็นเมนูที่ไม่เหมาะกับหน้าร้อนเท่าไหร่ กินไปปาดเหงื่อไป แต่ก็อร่อย อิ่มพอดีๆ
จานต่อมาของต๊ะ เป็นเมนูแนะนำของร้านนี้แต่ไม่ใช่อาหารของยามานาชินะคะ มันคือเครื่องในไก่ผัดซีอิ้วค่ะ เสริ์ฟมาพร้อมกับปลาอายุ (Ayu)ย่างเกลือ อาหารขึ้นชื่อของแถบนี้ค่ะ
ของโคชิเป็นโทโรโร โซบะ (Tororo Soba) โซบะเย็นเสริ์ฟกับนํ้าจิ้มที่ทำจากนากาอิโมะ (Nagaimo)ขูด ผสมกับไข่ดิบ
 อิ่มท้องกันแล้วเดินขึ้นไปเที่ยวกันดีกว่าค่ะ ทางเดินขึ้นหุบเขาโชเซ็นเคียวถึงจะยาวไกล แต่ก็เดินได้ไม่ลำบากเป็นถนนลาดยางไม่สูงชัน ทิวทัศน์ตลอดสองข้างทางสวยงาม มีเสียงนก และแมลงดังระงม

หน้าผาคาคุเอ็นโป (Kakuenpo)หน้าผาที่สูงที่สุดในหุบเขาโชเซ็นเคียว

นํ้าตกโอะตากิ (Otaki)

เมื่อเดินไปได้ค่อนทางจะมี Ropeway ให้นั่งขึ้นไปชมวิวบนยอดเขาค่ะ ต๊ะกับโคชิขึ้นไปเที่ยวกันสองคน ซาดาโอะขอผ่านเพราะไม่อยากเสียเงินเยอะ

Shosenkyo Ropeway

เขื่อนอาระคาวะ (Arakawa) ในวันฟ้าปิด