Nipponkitchen

แฮปปี้สุดๆ เข้าหน้าสตรอว์เบอร์รี่กันอีกแล้วค่ะ ถ้าใครเคยมาโตเกียวอาจงงได้ว่าอ้าวหน้าสตรอว์เบอร์รี่มันช่วงมีนาหรือเมษาไม่ใช่หรอ ใช่ค่ะมันเคยเป็นอย่างนั้นแต่ด้วยความที่มันเป็นผลไม้ที่ปลูกได้หลายที่เหลือเกินในญี่ปุ่น อีกทั้งมีความต้องการในตลาดค่อนข้างสูง ตอนนี้เราจีงหาสตอเบอร์รี่อร่อยๆ กินกันได้นานกว่าเดิมเยอะ 

สมัยก่อนคนญี่ปุ่นนิยมกินสตรอว์เบอร์รี่กับนมข้นหวาน จะเป็นเพราะว่าเมื่อก่อนสตรอว์เบอร์รี่รสอาจจะเปรี้ยวมากกว่านี้ หรือคนสมัยก่อนชอบของหวานๆ ต๊ะก็ไม่รู้ได้ แต่ถ้าสังเกตดูตามซุปเปอร์มาเก็ตในญี่ปุ่นจะยังเห็นนมข้นหวานวางขายเคียงคู่กับสตอเบอร์รี่ ไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใด 

นอกจากจะกินสดๆ แล้ว คนญี่ปุ่นยังนิยมใช้สตรอว์เบอร๊รี่มาทำขนมอบหลายต่อหลายอย่าง วันนี้ต๊ะทำสตรอว์เบอร์รี มิลฟีย หรือ มิลเฟย ขนมหวานสัญชาติฝรั่งเศส ที่ทำจากแป้งพายอบกรอบ สอดไส้ครีมคัสตาร์ด และสตรอว์เบอร์รี่สด โปะหน้าด้วยครีมสดและสตรอว์เบอร์รี่ลูกโตๆ สไตล์ที่เห็นวันนี้เป็นแบบที่วางขายในโตเกียวนะคะ แบบต้นฉบับจะเหมือนหรือต่างตรงไหน ต๊ะก็ไม่รู้เหมือนกัน 

สตรอว์เบอร์รี่ มิลฟีย เป็นขนมทีทำยาก รายละเอียดเยอะ ต๊ะทำวันนี้ก็พลาดไปหลายจุด แต่มันก็ยังออกมาหน้าตาผ่าน และรสชาติอร่อย ถ้ามีเวลาว่างวันเสาร์ อาทิตย์ ลองทำกันดูนะคะ 

เอาล่ะค่ะตามมาดุสูตรสตรอว์เบอร์รี่ มิลฟีย ที่ต๊ะทำกินกับซาดาโอะ และโคชิดีกว่า อร่อยน้า 

ส่วนผสม

Frozen BELLAMY'S Pie Sheet  1 แผ่น

สำหรับครีมคัสตาร์ด

แป้งข้าวโพด 10 กรัม

แป้งเค้ก 10 กรัม

Ａ）นมสด 200 มล.

วนิลาสกัด 1/2 ช้อนชา 

นํ้าตาล 10 กรัม 

เนย 35 กรัม 

เกลือเล็กน้อย 

Ｂ）ไข่แดง 2 ฟอง 

นํ้าตาล 45 กรัม 

นม 50 มล.

เฮฟวี่ครีม 100 มล.

 สตรอว์เบอร์รี่ 4-5 ลูก 

สำหรับแต่งหน้า 

เฮฟวี่ครีม 200 มล.

นํ้าตาลไอซิ่ง 3 ช้อนโต๊ะ 

สตรอว์เบอร์รี่ 3-4 ลูก

วฺิธีทำ

1. เห็นส่วนผสมแล้วอย่าเพิ่งถอดใจนะคะ มาเริ่มทำไส้คัสตาร์ดก่อนนะคะ ทำเสร็จแล้วเราจะเก็บแช่เย็นไว้ก่อน ร่อนแป้งทั้งสองอย่างรวมกันพักไว้ค่ะ 

2. นำส่วนผสม Ａ）ทั้งหมด ใส่หม้อ ตั้งไฟอ่อนจนละลายเข้ากันดี ยกลงพักไว้

3. ตีไข่แดงกับนํ้าตาลจนไข่แดงสีอ่อนลง แล้วเติมนม 50 มล ลงไป ผสมให้เข้ากัน

 

4. จากนั้นนํ้าส่วนผสมในข้อ 2 เทผสมลงไป แล้วตามด้วยแป้ง ผสมให้เข้ากัน

5. เอาส่วนผสมตั้งไฟแรง ใช้ตะกร้อมือคนเร็วๆ พอส่วนผสมข้นแล้วเทใส่อ่างผสมที่รองด้วยอ่างใส๋นํ้าแข็ง คนเร็วๆ จนส่วนผสมขึ้นเงา และจับแล้วรู้สึกเย็น เสร็จแล้วเอาเข้าตู้เย็นไว้

6. ตีเฮฟวี่ครีมด้วยความเร็วสูงจนตั้งยอดอ่อน เสร็จแล้วเอาไปตะล่อมรวมกับคัสตาร์ด แล้วเอาแช่เย็นไว้นะคะ

7. เอาแป้งพายอบที่ 180 องศา จนสุกกรอบเป็นสีนํ้าตาลทอง (ต๊ะใจร้อนเอาแป้งเอามาเร็วไปนิด เวลากินรู้สึกว่าถ้ารอให้แป้งกรอบกว่านี้ก็ดี) เสร็จแล้วพักไว้บนตะแกรงให้เย็นลง เสร็จแล้วตัดครึ่ง เก็บเศษแป้งพายไว้เอาไว้แต่งขนมตอนท้ายนะคะ 

8.ตีเฮฟวี่ครีมสำหรับแต่งหน้ากับนํ้าตาลไอซิ่งด้วยความเร็วสูงจนตั้งยอดแข็ง สไลด์สตรอว์เบอร์รี่เตรียมไว้ เราจะประกอบขนมกันแล้วค่ะ 

9.บีบครีมคัสตาร์ดลงไปบนแป้งพาย แล้ววางสตรอว์เบอร์รี่ลงไป บีบครีมคัสตาร์ดอีกครั้ง แล้ววางสตรอว์เบอร์รี่ลงไปอีกชั้น บีบครีมคัสตาร์ดอีกรอบแล้ววางแป้งพายลงไป (ใครจะต่อมากกว่า 2 ชั้น ก็ลองดูได้นะคะ)

10. เสร็จแล้วเอาเฮฟวี่ครีมที่ตีไว้มาโบกให้ทั่ว แล้วบีบครีมตกแต่งหน้าขนมให้สวยงาม ส่วนด้านข้างเอาเศษแป้งพายมาแปะ ต๊ะใช้ครีมไขมันตํ่า ตียังไงครีมก็ไม่แข็ง ทำออกมาไม่สวยเลย คราวหน้าแก้ตัวใหม่นะคะ

Note: ถ้าไม่มี pie weights ให้ใช้ถาดอบขนมวางบนแป้งพายเพื่อไม่ให้แป้งฟูนะคะ ถ้าไม่ใช้ถาดวางทับแป้งจะฟูมาก และจะฟูแบบไร้ทิศทาง ประกอบขนมยาก ออกมาจะเหมือนภาพด้านล่างค่ะ ถ้ามีถาดวางแป้งจะคงรูปเนี๊ยบขึ้น ดูภาพล่างสุดนะคะ 

ปลาหมึกยักษ์เป็นอาหารที่หากินกันได้ตลอดทั้งปีในญี่ปุ่น ปลาหมึกยักษ์ที่วางขายในซุปเปอร์มาเก็ตแถวบ้านต๊ะส่วนมากจะเป็นแบบลวกแล้ว ซื้อมาแล้วสามารถหั่นใส่จานแล้วกินได้เลย เป็นเมนูที่ทั้งสะดวก และอร่อย ส่วนปลาหมึกยักษ์เป็นๆ จะมีเอามาวางขายก็มีแค่ตามตลาดปลาใหญ่ๆ หรือ ตลาดนัดตามต่างจังหวัดเท่านั้นเอง แบบเป็นๆ นี้ส่วนตัวต๊ะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เพราะดูแล้วน่าจะเตรียมยาก แถมราคายังไม่น่าคบอีก 

นอกจากกินแบบซาชิมิแล้วปลาหมึกยักษ์ ก็เหมือนเนื้อสัตว์อย่างอื่นที่สามารถเอามาปรุงเป็นเมนูอาหารได้หลากหลาย ใส้ผัดผัก ใส่โอโคโนะมิยากิ ใส่ข้าวผัด ใส่ยากิโซบะ ใส่โอเด้งยังได้เลย วันนี้ต๊ะจะมาชวนทำสลัดปลาหมึกยักษ์ สลัดสไตล์ญี่ปุ่นใส่สาหร่ายวากาเมะ รสเปรี้ยว เค็ม หวานนิดๆ หอมงาขาวคั่ว ถ้าใครอยากได้รสแซ่บแนะนำให้ใส่พริกป่นลงไปนะคะ แต่ขอเป็นพริกป่นญี่ปุ่นนะคะ ถ้าใส่พริกบ้านเรามันจะแซ่บเกิน และอาจจะไม่เข้ากัน

ก่อนย้ายมาอยู่โตเกียวต๊ะไม่ค่อยคุ้นกับการกินของสด ของดิบในบ้านเท่าไหร่ เวลากินซูชิ กินสเต๊กที่ทำเอง จะรู้สึกตะขิดตะขวงใจทุกครั้ง ไม่รู้ว่ากินเข้าไปแล้วท้องจะเสียไหม พยาธิจะมีรึเปล่า ทั้งๆ ที่ปกติแล้วถ้าเป็นตามร้านอาหารต๊ะกินทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นปลาดิบ ปูดิบ เนื้อหมู เนื้อวัว เนื้อไก่ ทั้งสดๆ และสุกๆ ดิบๆ ไม่มียั่น (กรุณาอ่านต่อไปนะคะ) ร้านอาหารที่ต๊ะชอบไปก็มีทั้งร้านใหญ่ ร้านหรู และร้านลาบก้อยข้างถนน แต่พอจะมากินของพวกนี้ที่บ้านมันรู้สึกยังไงไม่รู้ เป็นเหมือนกันไหมคะ 

จนย้ายมาอยู่โตเกียวนั่นแหละต๊ะถึงเริ่มคุ้นกับการกินอาหารสดที่บ้าน ส่วนนึงก็เป็นเพราะต๊ะไม่ค่อยได้มีโอกาสไปร้านซูชิสักเท่าไหร่ ที่ไม่ได้ไปเพราะหนึ่งคือแพง สองคือช้าเหลือเกินกว่าจะอิ่ม อิอิ ยิ่งกินยิ่งอ้วน สามซูชิ และซาชิมิที่ขายตามซุปเปอร์มาเก็ตนั้นทั้งอร่อย สะอาด และราคาประหยัด ต๊ะซื้อมากินที่บ้านบ้าง ซื้อมาทำกินเองที่บ้านบ้าง วันนี้ต๊ะเลยอยากแนะนำให้ลองดูค่ะ รับรองจะติดใจ 

สเต็กญี่ปุ่นสไตล์เทปันยากิ(Saikoro Steak サイコロステーキ) เมนูสุดฮิตของร้านบุฟเฟ่ต์ เป็นอาหารที่ทำง่าย ใช้เวลาไม่นาน ใช้เครื่องปรุงไม่มาก เด็กๆ ก็ชอบ เมนูนี้ต๊ะกับซาดาโอะชอบสั่งเวลาไปร้านบุฟเฟต์อาหารญี่ปุ่น หรือร้านเทปันยากิในกรุงเทพ (ก็เกือบสิบปีแล้วนะ) ตอนนี้ต๊ะไม่ค่อยมีโอกาสไปกินอาหารบุฟเฟ่ต์เท่าไหร่ (เว้นเสียแต่เป็นงานแต่งงาน หรืออาหารเช้าในโรงแรม)  นอกจากเวลา และงบในกระเป๋าจะไม่อำนวยแล้ว พุงที่พุ่งไปถึงเกาหลีก็ทำให้ต๊ะกับซาดาโอะ และอาหารบุฟเฟ่ต์กลายเป็นแค่คนเคยสนิทไปแล้วล่ะค่ะ 

ช่วงนี้ถ้าอยากกินสเต็กก็ต้องทำกินเอง แต่ด้วยความที่เป็นอาหารที่ทำง่าย เมนูนี้ต๊ะก็ทำบ่อยเหมือนกันค่ะ เพราะชอบกินเนื่้อ ใครไม่ชอบกินเนื้อจะใช้หมู เนื้อแกะ เนื้อแพะ หรือเต้าหู้ก็ได้ค่ะ แต่ส่วนตัวแล้วต๊ะคิดว่าเนื้อวัวเนียล่ะ สุดยอดแล้ว 

Saikoro Steak サイコロステーキ ในภาษาญี่ปุ่นหมายถึงสเต็กลูกเต๋า มีที่มาจากหน้าตาของสเต็กที่เป็นสี่เหลี่ยม และมีขนาดเท่าๆ กับลูกเต๋านั่นเองค่ะ สเต็กสูตรนี้ไม่ต้องหมัก แค่หั่นเนื้อเป็นลูกเต๋า แล้งปรุงรสด้วยเกลือพรืกไทย เอาไปย่างกระทะ แค่นี้เราก็ได้สเต็กเนื้อนุ่มๆ หอมเนย กระเทียม ไว้ทานกับครอบครัวแล้วล่ะค่ะ

คนญี่ปุ่นส่วนมากจะนิยมกินสเต็กกับข้าว ต๊ะไม่ใช่คนญี่ปุ่นแต่ก็กินกับข้าวเหมือนกัน เพราะเนื้อมันแพงกว่าจะกินอิ่มสงสัยต้องกินเป็นกิโล ซอสที่ใช้กินกับสเต็กเป็นซอสพอนสึ ทำจากซีอิ้วญี่ปุ่น ใส่มิริน ใส่นํ้าเลมอน รสชาติเค็มเปรี้ยว ถ้าไม่มีและไม่อยากทำ จะใช้โชยุอย่างเดียว หรือโรยเกลือ พริกไทย ก็อร่อยแล้วล่ะค่ะ 

เอาล่ะค่ะตามมาดูสูตรสเต็กญี่ปุ่นสไตล์เทปันยากิ(Saikoro Steak サイコロステーキ) ที่ต๊ะทำกินกับซาดาโอะ และโคชิดีกว่า อร่อยนะคะ 

ส่วนผสม

เนื้อวัว 200 กรัม 

เกลือ 1/2 ช้อนชา และพริกไทยเล็กน้อย 

กระเทียมจีน 3-4 กลีบ สไลซ็บางๆ 

นํ้ามัน 1 ช้อนโต๊ะ
มันเนื้อหรือมันหมู ถ้้าไม่มีใช้เนยแทนได้ค่ะ

หัวไชเท้าขูดเล็กน้อย

(ซอสพอนสึ)
โชยุ 5 ช้อนโต๊ะ
Mizkan Rice Vinegar 2 ช้อนโต๊ะ
นํ้าเลมอน 1 ช้อนโต๊ะ
มิริน 1 ช้อนชา
ต้นหอมซอยนิดหน่อย

นานๆ ทีขอนำเสนอเมนูสุขภาพกับเค้าบ้างแล้วกันนะคะ ช่วงนี้ต๊ะเอวหนา ขาตันมาก ถ้ายังไม่สำนึกและปรับพฤติกรรม (ชั่วคราว) ลดนํ้าหนักหน่อย โอกาสที่จะใส่เสื่อผ้าฤดูหนาวไม่ได้นั้นมีมากทีเดียว และเมื่อถึงเวลาที่ต้องใส่แล้วใส่ไม่ได้ โอ..งานนี้เสียหายหลายเยน 

พูดถึงเรื่องลดนํ้าหนักแล้วต๊ะไม่อยากอดอาหาร แล้วก็ไม่อยากตัดอาหารหมู่ใดหมู่หนึ่งทิ้งไป เช่น งดคาร์โบไฮเดรต งดนม งดโน่นงดนี่ ต๊ะอยากลดนํ้าหนักแบบไม่กดดันตัวเอง จะช้าหน่อยก็ไม่ว่า ขอให้ลดได้เรื่อยๆ ช่วงนี้ต๊ะต้องกินอาหารที่มีไฟเบอร์ (ใยอาหาร) สูงกว่าปกติเล็กน้อย ไม่งั้นมันโหวงเหวงบอกไม่ถูกจริงๆ ค่ะ 

พอนึกถึงอาหารที่มีเส้นใยอาหารสูงแล้ว นอกจากผักต๊ะก็นึกออกแต่บุก หรือคอนยัคกุ เคยกินกันไหมคะ ตามซุปเปอร์มาเก็ตในโตเกียวจะมีบุกหลากสี หลายขนาด วางอยู่ตามแผนกอาหารสด ราคาถูกเหมือนได้เปล่า ต๊ะว่าคอนยัคกุมันเหนียวเหมือนยาง รสชาติก็ตลกๆ จืดๆ แต่ไม่จืดสนิท แถมมีกลิ่นประหลาดไม่ชวนกินสักนิด แต่เวลาเอามาใส่โอเด้ง หรือเอามาใส่ผัดผักแล้วมันอร่อยดีนะคะ ส่วนมะเขือม่วงที่มาด้วยกันวันนี้เป็นผักที่เข้ากั้น เข้ากันกับซอสมิโซะทุกประเภท มาเสริ์ฟด้วยกันทำให้เมนูนี้หน้าตาดีขึ้นด้วย

โอนิกิริ หรือข้าวปั้นเป็นอาหารง่ายๆ ที่มีส่วนประกอบหลักเป็นข้าว อาจปรุงรสด้วยเกลือ งา หรือไม่ปรุงรสเลยก็มี ในญี่ปุ่นโอนิกิริเป็นอาหารที่หาซื้อได้ทั่วไป ทั้งในห้าง ในร้านสะดวกซื้อ ตลาดนัด ร้านข้างถนน เหตุผลก็เดากันได้ไม่ยากก็คนญี่ปุนกินข้าวเป็นอาหารหลัก อีกทั้งโอนิกิริเป็นอาหารที่พกพาสะดวก ใส่เบนโตะก็ได้ กินเย็นๆ ก็ยังอร่อย 

ต๊ะขอสารภาพว่าไม่สามารถรู้สึกอิ่มได้ถ้ากินโอนิกิริอย่างเดียว ส่วนมากแล้วถ้าทำโอนิกิริก็จะทำใส่เบนโตะเป็นเรื่องเป็นราว มีกับข้าว 2-3 อย่าง หรือถ้าซื้อโอนิกิริก็จะต้องหาซื้อไก่ย่าง หมูย่าง หรืออย่างน้อยที่สุดไข่ต้ม ไม่อย่างนั้นไม่มีแรง คงจะเป็นเพราะต๊ะไม่คุ้นกับการกินคาร์โบไฮเดรตอย่างเดียวเป็นอาหาร มันทั้งไม่อิ่ม ทั้งไม่พอ ซึ่งจริงๆ อาจจะเป็นแค่ความเคยชินก็ได้นะคะ 

เวลาทำโอนิกิริต้องใช้ข้าวญี่ปุ่นที่หุงเสร็จใหม่ๆ ร้อนๆ เท่านั้นนะคะ เพราะยางข้าวและความร้อนจะทำให้ข้าวปั้นของเราเป็นก่้อนสวย ไม่แตกก่อนเข้าปาก หรือระหว่างทาง ปกติแล้วเราจะปรุงรสโอโนกิริให้จัดจ้านเล็กน้อย เพราะส่วนมากแล้วจะกินเย็นๆ (ที่อุณหภูมิห้อง)

ช่วงเดือนที่ผ่านมาต๊ะวุ่นวายอยู่กับโปรเจคอาหารโปรเจคหนึ่ง ซึ่งใช้เวลา เซลล์สมอง และพลังงานมากเหลือเกินสำหรับต๊ะ เป็นโปรเจคที่ต๊ะเกือบถอดใจไปแล้วหลายครั้งเพราะความไม่พร้อมในหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ และประสบการณ์ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจทำ และมาถึงตอนนี้ก็คิดว่าตัดสินใจไม่ผิดที่ทำ ถึงจะเหนื่อย แต่ก็สนุก จะเป็นอะไรนั้นต๊ะจะมาเฉลยให้ฟังเร็วๆ นี้นะคะ 

พูดถึงเมนูวันนี้ดีกว่า วันนี้พระเอกของต๊ะเป็นปลาค็อดค่ะ เป็นปลาที่ต๊ะชอบมากที่สุดอย่างนึงเลยทีเดียว เพราะเนื้อหวาน ไม่คาว หากินได้ทั้งปี เวลาได้ปลาค็อดสดๆ มาส่วนมากต๊ะจะเอามานึ่งซีอิ้ว แต่เมนูนี้ลูกชายไม่โปรด ก็เลยขอเปลี่ยนมาทอดบ้างดีกว่านะคะ จะชุบแป้งทอดเฉยๆ ก็ไม่สนุก ชุบเกล็ดขนมปังก็ทำบ่อยแล้ว ลองเอามาชุบงาแล้วทอด ก็อร่อย กรอบ หอมมัน ทอดเสร็จแล้วจะเสริ์ฟกับทาร์ทาร์ซอส ซอสพริก ซอสทงคัตสึก็ได้หมด แต่สำหรับต๊ะชอบโรยเกลือกับพริกไทยบางๆ เค็มๆ มันๆ เข้ากันดี